Track me down: 2014

Summer Seekers

Simdi Size Bir Hikaye Anlatacagım

Şanssız bir milenyum diliminde piyasası oldukça bol olan şirin mi şirin bir balık yumurtadan pırtlamış. Adı sanı, vatanı anası babası yokmuş bu garibin. Maltepe'de bir petshopun tek göz akvaryumunda dünyaya gelmiş. Bir tek türünü bilirmiş insanoğlu bu güzel yaratığın. Japon balığı.

Japon balıkları o dönem de her zaman olduğu gibi çok beslenir çok sevilir çerezlik niyetine evin bir köşesine atılırmış. Bizim garip japon balığımız bunlardan habersiz güzel kuyruğuyla salınır dururmuş etrafta. Güzel renkleri ve kuyruğundan bir de erkek ırktan olduğu anlaşılırmış. Onun hakkında tek bildiklerimiz bunlar.

Şimdilik.

Bir gün tahminimizce doğumundan bir kaç hafta sonra onu evlat edinmek isteyen birileri çıkmış. Japon balığı daha yeni yeni tanımaya başladığı ve sevdiği arkadaşlarından evinden ayrılmış. Daha o zamanlar bu işin raconunu bilmiyormuş. Petshoptan ayrıldığında yanında bir de biraz daha gösterişsiz ama bir o kadar zarif bayan varmış. Bizim balık heyecanlanmış tabii ama çaktırır mı hiç. Onun dönüp dolaştığı su birikintisi için çok uzun sayılmayan ama aslında hatrı sayılır bir yol katetmiş japon.

Sonra bir kapı çalınmış o sıralar öpücük gribi diye garip mi garip ne mesaj vermek istediği belirlenememiş bir griple uğraşan bir kız açmış kapıyı. Kapıyı açar açmaz gözüne japon ve arkadaşı çarpmış. O nisan günü çok sevinmiş sarışın kız. Evine katılan iki yeni bireyi getiren arkadaşlarını görünce sevindiğinden de fazla belki. Güzel bir akvaryumda Japonun adı Murto zarif bayanın adı da Melo olmuş. Bunlar tabiki de klişe, arkadaş isimlendirmeleri değilmiş. Deli misiniz. İkisi yeni evlerinde yaşamaya başlamışlar. Murto tabii bir süre kendini boşlukta hissetmiş oğlum biz buralara gelecek adam mıydık diyerek. Ama sarışın kız onları herkesin yaptığı gibi evin bir köşesine değil evin merkezine koymuş. Hem güneş de alıyormuş kışın sıcak yazın serin oluyormuş akvaryumun bulunduğu yer. Kendini evin sahibi zanneden tüy yumağı yaratık (ismini vermek istemiyor) ilk başta bu ikisiyle çok ilgilenmese de artık hormonlarından mıdır yoksa türünün getirdiği özelliklerden mi bir kaç gün Murto ve Meloya göz koymuş. Sarışın kız bunu görünce tüy yumağının poposuna şaplağı yapıştırmış. Olur mu öyle şey hayvan mısın demiş. Kedi oralı olmamış tabii ama zamanla alışmış onlar da tehlikeden kurtulmuş.

Sarışın kız her gün gidip gelip Murto ve Melo'yu izlemiş, onlarla konuşmuş, yememiş yedirmiş içmemiş içirmiş. Artık japon olmaktan çıkıp tam bir adam olan murto ise halinden çok memnunmuş yediği önünde yemediği arkasında yaşayıp gidiyormuş. Bazen istemsizce akvaryumun dibindeki kumları yeme gafletinde bulunuyormuş ama sonra kendine gelip napıyorsun olum kendine gel sana yakışıyor mu deyip kendi işine bakıyormuş.

Gel zaman git zaman sarışın kız Murtonun üstünde beyaz benekler farketmiş. Soruşturmuş bakmış bu ne ola demiş. Mantar demişler. Sarışın kız çok üzülmüş tabii. Hemen acaba çok mu besili oldular ya da ışık mı çok geldi öğle uykularını alamıyorlar mı güzellik bakımlarını mı yapamadık ah vah diye düşünmeye başlamış. Neyse ki herşeyin çözümü varmış ki Murtoya da bir ilaç bulunmuş. Ama ne yazık ki pek işe yaramamış. Murtonun hayatı tehlike altındaymış hala. sarışın kız ne yaptıysa olmamış. Bari mutlu ölsün diyerek Murtoyla konuşuyor çaktırmadan ona imambayıldı, bonfile, kedi maması bazen de havyar veriyormuş. Sonunda bir sabah korkulan olmuş ve Murto son nefesini vermiş. Murto nasıl öldü ölürken ne hissediyordu bilmiyoruz ölmüş çünkü. Sarışın kız galiba fazla duygusalmış. Onu öyle görünce başlamış ağlamaya. Ay gözleri falan pörtlemiş ben dayanamam ben ona dokunamam bana ne kendi kendini gömsün diyormuş. Yaklaşık 3 saat yas tuttuktan sonra Murto ve Melo'yu veren arkadaşlarından insan Murto gelmiş ve kendi elleriyle dur ben bu işi hallederim diyerek balık Murto'yu gömmüş. Ya hayat böyle de garipmiş. Akvaryumda tek başına kalan Melo ise çok uzun süre üzülmüş. Ama ne üzülmüş. Kaç gün yemek yememiş . Sadakat böyle bir şeymiş herhalde. Sonra Melo ne kadar güçlü olduğunu göstermiş. Bu senin için Murto diyerek yaşamaya salına salına yüzmeye devam etmiş. Zaten çok bir efor sarfetmemiş. Genelde yüzüyormuş. Ama iyi yüzmüş. Sonra günlerden bir gün o da hayatına veda etmiş. Sarışın kız daha da çok üzülerek akvaryumu kaldırmış.

O akvaryum şu anda boş, boynu bükük, balkonda duruyor. Kendine yeni sakinler aramıyor çünkü zaten çok güzel iki varlığa ev sahipliği yaptı o yüzden mutlu biraz da buruk.

1Comments

, by Fashiongamesforlisa

Marc Quinn

About 2 months ago there was an exhibition of Marc Quinn in here İstanbul. Ok... i might be a litttle bit late for posting but i HAVE TO. Because there are somethings that i want to show you about Mr. Marc.

This one is very familiar. It's the exact same shape as a photo from Abu Ghraib. The world's biggest sensetional torture place. When i saw this sculptre it made me really uncomfortable. Because it was real. And there was a guy in these clothes a few years ago. These heroes, American soldiers tortured him. Gave him electric so he can pay his punishment being a person who lives in Iraq. And when a photo of this man released no one knew about Abu Ghraib. And those tortures rapes and murders. But the shocking thing about Abu Ghraib was some of the American people accepted and supported these tortures. I was a little kid back then. And i even remember the sensation in our country Turkey was huge. And my mother kept saying that he doesn't understand these sick people. I don't too.

Marc Quinn’s wide-ranging oeuvre grapples with limits. Be it the limits of the human body or the cosmos, Quinn’s work explores the materiality of the human condition, our agency in shaping ourselves despite physical constraints and the strange intelligence that seems to govern our world. Both deeply spiritual and provocative, Quinn uses an uncompromising array of materials, from ice and blood to glass, marble and lead.The most interesting thing about this sculptre of his own was, it was made of his own blood. Quinn has used freezing as a medium since the early nineties, a frozen portrait of the artist’s head, cast in his own blood. When i saw this piece my mind went to those people who want to stay young and wild forever. They use liposuction or botox for infity. They try to freeze themselves. Their blood and youth. .They want endless beauty. But that's impossible and sad.

This one was a boy who we all know. ZOMBIE BOY HIRRR. actually this man is Rick Genest is a Canadian artist, actor, and fashion model. He is also known as Zombie Boy for the skeletal tattoos covering the majority of his body. There was an explanation about this piece. And it said that Marc was really excited when he saw the zombie boy. He thought he was insane and he wanted to make him infinite.

0Comments

, by Fashiongamesforlisa

Amaçlar

Merhabalar merhabalar

Bir kaç gündür yinne ve tekrardan amacımı sorguladım. Çok net ve genel oldu biliyorum. Ama zaten sorun da buradaydı. Evrene geliş amacı. Ah klişeler.

Zaten herkes her zaman günlük hayatında böyle şeyleri düşünüyor falan da filan benim de bunun içinden çıkıp cevabını bulmayı umduğum günlerden birindeydik.

Son yıllarda aklımdaki en büyük soru amacımın ne olduğu. Üniversite ya da ders notlarından bahsetmiyorum. Buralara geldiysem bu topraklara ayak basıp bu havayı soluyorsam neden? Aslında asıl düşündüğüm bir efsane olmak için yaşamıyorsam neden en başından bir amacım olsun ki. Ama sonradan bir düzen olduğunu farkettim. Yani ben aslında dışarıdaki çöpçü fabrikadaki işçi marketteki kasiyer ya da şirketinin başında Bill Gates bıcırık ülkesinin başında Tayyip olmadan farklı bir düzende farklı şeyler yaşardım.

Ben hayatımızın bir provasının yapıldığını belli şeyleri başardığımızı ve sonradan da gerçeğini yaşamaya hak kazandığımızı düşünürüm. Bunu tanrının gerçekleştirdiğine değil de evrenin buna kendi kendine karar verdiğine de eminim sevgili okur. Ama işte acaba bu amaç ne. Normal bir şeyler yapıp hayatın düzenine ayak mı uyduracağım yoksa o düzeni kuranlardan biri mi olacağım. Bunu anlamak imkansız olsa da en azından ne olmak istemediğimi biliyorum. Düzene ayak uyduran.

Biraz daha basite indirgersek soru kalıbını mesela... İnsanlarla amacım ne?

Sevgili okur. İnsan yalnızdır. Yalnız kurt aslında insandır. Bu da demek oluyor ki çok umursamamak en güzelidir. Peki ben bunu uygular mıyım? Değişir. Ben herşeyi biraz yoğun yaşarım. Çok severim çok nefret ederim çok kızarım çok gülerim çok ağlarım falan. Ama aslında bunu en çok gören en yakınımdakilerdir. Bunun için her zaman beni çok iyi tanıyan birileri ortalarda olmalı. Etrafında da efendime söyleyeyim geri kalan herkes olabilir. Değişik insanlar değişik beyinler her zaman ilgimi çeker.

Ama bir şey diyeceğim. Çok sevmek en büyük amaç olmalı. Çünkü seven insan bir güzel bir mutlu bir harika. Öyle harika ki. İsterse kedisine aşık olsun ister daha az kılsız iki ayaklı birine seven insanı mutlulukten gözleri parlarken izlemesi bile o kadar güzel ki.

Herhalde bu arada biraz ilerledim amaçlar konusunda. İlerlemesem de olur galiba. Nasılsa bekleyip göreceğim. Tek düşündüğüm büyük bir şeyler olacak. Çok büyük.

0Comments

, by Fashiongamesforlisa

Track me down

Summer Seekers

Simdi Size Bir Hikaye Anlatacagım

Marc Quinn

Amaçlar

Subscribe

Search This Blog

About me

Followers

Pinterest

recent posts

Blog Archive

Contact Form